การเรียนก่อนวัยทำงานนั้น น้องๆ ส่วนใหญ่จะหาที่เรียนดีๆ มีคุณภาพ เพื่อหวังว่าจะเอาความโดดเด่นของสถาบันนั้น ๆ ไปสมัครงานและสร้างข้อได้เปรียบ แต่พอทำงานไปได้สักพักแล้วทำให้เราอยากจะเรียนเพิ่มเติมหรือเรียนรู้ด้านอื่น ๆ อีกล่ะ ??? จะคิด จะทำ อย่างไร ??
หลายๆ คนในวัยทำงานจะไม่ค่อยเรียนต่อสักเท่าไร แต่ถ้าคิดจะเรียนต่อล่ะ ?? สถาบันยังเป็นทางเลือกที่สำคัญอยู่เช่นกัน แต่จะเพิ่มปัจจัยต่าง ๆ เข้ามาอีก เช่น ค่าเล่าเรียน การเดินทาง เวลาเรียนที่ไม่กระทบงานประจำ เป็นต้น ปัจจัยเหล่านี้ทำให้เราต้องเริ่มคิดปรับกระบวนการใหม่......เพื่อให้อยู่รอด !!! หุๆๆ
สำหรับผมแล้ว ก่อนหน้านั้นไม่ได้คิดอะไรมากมายขนาดนี้ แต่พอทำงานไปได้สักพักหนึ่งก็เริ่มคิดอยากเรียนเพิ่มเติมในสายอื่นหรืออาจจะเรียนต่อเนื่องสายเดิมก็ได้ แต่ทำไงดี การเดินทางไม่ค่อยชินกับที่ใหม่ ที่เรามาอยู่มาทำงาน จุดตัดสินก็เลยอยู่ที่ปัจจัยเหล่านี้ครับ
- ค่าเล่าเรียนไม่แพงเกินไป แต่ขอให้ได้ความรู้ไปต่อยอด เพราะ ป.ตรี ที่ผมเรียนจบมานั้น ก็หนักเอาการแล้ว
- สถาบันที่เปิดสอนต้องอยู่ใกล้ที่พักและที่ทำงาน เพราะว่าเวลาเรียนเสร็จจะได้กลับมาพักผ่อนง่าย ๆ และไม่เสียเวลาด้วย
- การเดินทางก็เช่นกัน รถจะต้องไม่ติดมากเกินไป เวลาไปเรียนจะได้ไปทันเวลาไม่เสียความรู้นั้นไป
- เวลาเรียนต้องไม่กระทบงานประจำ ถ้าหากเวลางานกับเวลาเรียนชนกันแล้ว ก็จะทำให้เราพลาดการเรียนนั้นไป เป็นไปได้ก็จะใช้เวลาเสาร์ อาทิตย์ ในการเรียนจะดีกว่า
ในส่วนของสาขาวิชาที่จะเรียนนั้น จริงก็ไมีหลายสาขาที่อยากเรียนรู้ แต่พอมาทำงานสักพักนึงก็นึกแปลกใจว่า ทำไมสายงานริหารถึงมีความสำคัญต่อธุรกิจจังเลย ?? ก็เลยคิดว่าจะเรียนรู้ด้านนี้ดูบ้าง อาจจะเป็นสาขา คอมพิวเตอร์ธุรกิจ ก็ได้ เพราะถ้าต่อ ป.โท บริหารธุรกิจ ก็ยังเป็นสายต่อเนื่องกันนั่นเอง สำหรับ ป.ตรี ที่ผมเรียนจบมานั้นเป็นสาขาวิศวกรรมไฟฟ้า มุมหนึ่งก็อยากเรียนสาขาที่ไม่หนักเอาการอย่างที่ผ่านมาบ้าง ^_^
สำหรับบทความนี้ก็อาจเป็นแนวคิดดี ๆ สำหรับเพื่อนๆ ผู้อ่านได้บ้างนะครับ แก่นแท้ของชีวิตก็คือ การเรียนรู้อย่างต่อเนื่อง จะทำให้เราพัฒนาได้อย่างต่อเนื่องตามมาด้วย เป็นสิ่งที่ผมยึดดำเนินชีวิตอยู่เสมอ ขอบคุณที่ติดตามครับ
