เมื่อเข้าสู่อีกวัยของชีวิต คน ๆ หนึ่งต้องพบกับคำว่ารัก เมื่อรักกับรักมาเจอกัน ก็เลยเกิดความรักของคน ๒ คน แล้วสิ่งต่าง ๆ จะตามมาอยากมากมาย
เมื่อเป้าหมายของความรักไม่ได้มองแค่เล่น ๆ แต่เป็นเป้าหมายที่มีความหมายอย่างมากต่อคำว่าชีวิตคู่ของคน ๒ คน ที่ต้องการหาคู่แท้ แม่ของลูก หรือ พ่อที่ดีของลูก
บางครั้ง หลาย ๆ คู่ อาจจะไม่ได้เกิดความรักที่แท้จริง (ผมคงไม่ต้องกล่าวอะไรมากมายเพราะว่าเห็นกันทั่วไปตามสิ่งแวดล้อมรอบตัว) จนทำให้เกิดปัญหาครอบครัวตาม
คำว่าวัยอันควร ผมก็เพิ่งเข้าใจและผมรอคอยคู่แท้มาโดยตลอด และแล้วก็พบกับเธอคนนี้ เราเข้ากันได้ดี เรารู้ใจกันและกัน เราห่วงใยกัน ฯลฯ สิ่งที่สำคัญคือ เรามีความมั่นคงและมีเป้าหมายเดียวกัน จึงทำให้เรา ๒ คนคุยกันรู้เรื่อง เข้าใจกันง่าย อีกอย่างเราก็เติมกำลังใจให้กันตลอดเวลา แซวกันอยู่ ๒ คนนี้แหละ ไม่เป็นอันแซวใครทั้งนั้น (ขออภัยนะครับที่เรา ๒ คนไม่อาจจะแซวใครได้ อิอิ...)
เมื่อชีวิตของผมเดินทางมาถึง ณ จุดนี้ ผสานกับมีความมุ่งมั่นที่จะมีครอบครัวที่อบอุ่น (ประมาณว่าครอบครัวต้องมาก่อน ^_^) ผมก็มีเป้าหมายชัดเจนมากขึ้น ทำใหู้้รู้ว่า...ผมจะดำเนินชีวิตอย่างไรให้ดีขึ้นและเหมาะสมขึ้น
สุดท้ายนนี้ การอยู่คนเดียวบางครั้งก็ดี แต่พอถึงวัย ๆ หนึ่งก็ไม่ดี เพราะอยู่คนเดียวมันเปลี่ยวหัวใจ ทำโน่นทำนี่คนเดียวมันเหงา ไม่มีที่ปรึกษา มันต่างกันมาก เมื่อเรามีกันและกัน เวลาทำอะไร ผมก็ชอบปรึกษาหารือ ลงความเห็นกันในแต่ละเรื่อง และได้หยอกล้อเล่นกันตามประสาคนรักกัน
จากที่กล่าวมาทั้งหมด บางคนอาจจะไม่ชอบปรึกษากันก็มี ชอบเอาแต่ใจก็มี ทั้งนี้การเลือกคู่ชีวิตต้องหาคนที่เหมาะสมเท่านั้น หากเลือกคนไม่เหมาะสมแล้วครอบครัวก็จะลำบาก
หวังว่าบทความนี้จะเหมาะกับทุกคนนะครับ ^_^
ขอบคุณที่ติดตามครับ